मऊ मेणाहून आम्ही

मऊ मेणाहून आम्ही विष्णुदास।कठिण वज्रास भेदूं ऐसे॥१॥

 असों निजोनियां जागे।जो जो जें जें मागे तें तें देऊ॥धृ॥भले तरी देऊं गांडिची लंगोटी।नाठ्याळाचे काठी देऊं माथां॥३॥मायबापाहुनी बहु मायावंत।करुं घातपात शत्रुहूनि॥४॥अमृत तें काय गोड आम्हांपुढें।विष तें बापुडें कडू किती ॥५॥तुका म्हणे आम्ही अवघेचि गोड।ज्याचें पुरे कोड त्याचे परी॥६॥